دل دست به کافری بر آورد

وآیین قلندری بر آورد

قرائی و تایبی نمی خواست

رندی و مقامری بر آورد

دین و ره ایزدی رها کرد

کیش بت آزری بر آورد

در کنج نفاق سر فرو برد

سالوس و سیه گری بر آورد

از توبه و زهد توبه ها کرد

مومن شد و کافری بر آورد

تا دردی درد بی دلان خورد

صافی شد و دلبری بر آورد

عطار چو بحث حال خود کرد

تلبیس و مزوری بر آورد